Dulce et decorum est pro princeps mori
O Księciu
Tematem niniejszej lekcji będzie rola oraz pozycja Księcia w systemie społecznym Księstwa Callasu i Verllasu. Postaramy się pochylić się na kilkoma aspektami:
1/ Pochodzenie władzy książęcej
2/ Zadania, stojące przed Księciem
3/ Książę a poddani
4/ Kwestia sukcesji tronu książęcego
Pochodzenie władzy książęcej
W tradycyjnej monarchii władza książęca/królewska pochodzi bezpośrednio "od Boga", czyli z góry, od Najwyższego Bytu. Naturalnie owa realowa prawda nie ma przełożenia na świat wirtualny, należy wykluczyć boską interwencję w życie v-zbiorowości. Możemy zatem przyjąć, iż władza książęca wywodzi się z Tradycji. Skoro takowa instytucja istniała już od początków istnienia księstwa, oznacza to, że w naturalny sposób jest związana z jego funkcjonowaniem. Tradycyjnie głową wirtualnej mikronacji zostaje jej założyciel, czyli osoba, która zapoczątkowała istnienie państwowości. Przez szacunek dla trudu, jaki został włożony w budowę danej organizacji państwowej winniśmy zaakceptować istnienie instytucji - Księcia, która sprawuje pieczę nad funkcjonowaniem tegoż organizmu. Osoba Księcia winna być autorytetem dla swoich poddanych, na który to zasługuje z samej racji zajmowanego stanowiska.
Zadania, stojące przed Księciem
Zadaniem monarchy - Księcia jest spajanie całej organizacji państwowej. To on jest najwyższym suzerenem, czyli seniorem arystokratów. Książę przyjmuje homagia od swych baronów, którzy znów stają się seniorami dla rycerstwa. Tak zatem możemy przyjąć, że stoi on na czele zhierarchizowanej piramidy społecznej. W naturalny sposób Książę staje się strażnikiem porządku, panującego w państwie - jego zadaniem jest ochrona Tradycji oraz Ładu, funkcjonującego w państwie. To Książę jest ośrodkiem decyzyjnym, od którego wywodzi się wszelka egzekutywa, legislatywa oraz judykatywa. Książęcej kontrasygnaty wymaga każdy ważniejszy akt prawny, z Pałacu Książęcego wywodzą się najważniejsze dekrety, regulujące życie społeczno-polityczne Callasu i Verllasu. Jednakże najważniejszym zadaniem, stojącym przed Księciem jest troska o publico bono, wszystkich poddanych oraz państwa. To właśnie "cnotliwość", rozumiana jako sprawiedliwość we władaniu krajem, winna być wyznacznikiem pomyślności rządów książęcy. Książę zatem jest uosobieniem kraju, jego konstytucji (rozumianej jako wszelakie prawa zwyczajowe, wytworzone przez wspólnotę) oraz panującego w nim porządku.
Książę a poddani
Jak już zostało to wspomniane, społeczeństwo Callasu i Verllasu jest silnie zhierarchizowane. Najwyższą pozycję w piramidzie społecznej zajmuje Książę. Bezpośrednio Księciu podlegają arystokraci (baronowie), mianowani są oni przez Księcia spośród najcnotliwszych poddanych, wykazujących się najgłębszą troską o publico bono. Arystokracja zrzeszona jest w swoistą korporację, czyli Radę Książęca - organ mający służyć radą i pomocą w sprawowaniu rządów osobie monarchy. Baronowie stają się seniorami dla rycerstwa, w skład której grupy społecznej wchodzą wszyscy mieszkańcy Księstwa, którzy zdecydowali się złożyć hołd lenny jednemu z baronów. Obowiązkiem barona jest przyjęcie takowego hołdu oraz otoczenie opieką danego rycerza (któremu od tego czasu przysługuje tytuł "Don" bądź "Donna" w przypadku damy). Rycerstwo zaś jest zrzeszone w odpowiednią dla siebie korporację, czyli Izbę Senatorów (Donów), dbającą o właściwe funkcjonowanie państwa oraz mogącą wpływać na osobę Księcia, gdy ten realizuje politykę sprzeczną z interesem państwa i poddanych.
Kwestia sukcesji tronu książęcego
Tron w Księstwie Callasu i Verllasu jest dziedziczony zgodnie z regułami uświęconego tradycją prawa salickiego. A zatem może go dziedziczyć najstarszy żyjący męski potomek obecnie panującego władcy. W praktyce Książę, jeśli podejmie decyzję o opuszczeniu tronu może usynowić poddanego, który jego zdaniem najbardziej nadaje się do pełnienia obowiązków monarszych.
Offline